Αλμπερομπέλλο: η πρωτεύουσα των τρούλλων
Ιστορία (από την πινακίδα του «Τμήματος Πολιτισμού της Alberobello):
Alberobello, "Πρωτεύουσα των τρούλων,« βρίσκεται σε ύψος 416 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στο κέντρο της Murgia της Νοτιοανατολικής Μπάρι. Η ιστορία αυτής της εκπληκτικής πόλης, που χρονολογείται από τα μέσα του XXVI αιώνα, όταν σαν μικρό φέουδο, πέρασε υπό την κυριαρχία των Κόντηδων Acquaviva οι οποίοι κάλεσαν από τα κοντινά φέουδα αγρότες με σκοπό να καταστίσουν γόνιμη την "Selva", που αναφέρεται ως "Syla Auto nemus Arboris belli" και στη συνέχεια "Alberobello." Οι Κόντηδες ενήργησαν κατά της απαγορευτικής διαταγής του βασιλέως της Ισπάνίας, η οποία είχε κατοχυρωθεί στην "Πραγματεία της Baronibus", και προέβλεπε την πληρωμή των σχετικών φόρων από τα οργανωμένα αστικά κέντρα. Οι φεουδάρχες επέτρεψαν στους χωρικούς να οικοδομήσουν τις κατοικίες τους με την τεχνική της ξεροληθιάς, χωρίς κονίαμα, χρησιμοποιώντας τις τοπικές λίθινες πλάκες "chiancole» και τους βράχους. Με την τεχνική αυτή, τα μικρά σπίτια θα μπορούσαν να κατεδαφιστούν εύκολα στην περίπτωση της βασιλικής επιθεώρησης, και μετά το πέρας του κινδύνου γιά τον Κόντε (ο οποίος θα έπρεπε να πληρώσει τον φόρο), να ξαναχτιστούν. Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, μέχρι που οι κάτοικοι του Αλμπερομπέλλο, κουρασμένοι από την κυριαρχία του φεουδαρχικού κράτους, την άνοιξη του 1797, ληφθήσεις της πληροφορίας για την άφιξη στον Τάραντα του βασιλιά Φερδινάνδου IV του Μπορμπόνου, έστειλαν το αίτημα στον βασιλιά να τους απελευθέρωσει από την κυριαρχία του κόντε Acquaviva. Ο βασιλιάς, μετά από μερικές ημέρες, μετέδωσε το διάταγμα του, την 27ην Μαΐου 1797, με το οποίο απελευθέρωνε την μικρή κοινότητα. Οι τρούλοι του Alberobello από το 1996 έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO για την «εξαιρετική οικουμενική τους αξία» σαν μαρτυρία ενός μοναδικού πολιτισμού που κληρονόμησε από τους προϊστορικούς χρόνους και επέζησε ανέπαφη μέχρι σήμερα.
Στα περίχωρα μπορείτε να επισκεφθείτε: Σπήλαια Castellana, Putignano, Locorotondo, Monopoli, Polignano, Μπάρι, Conversano, Noci, Gioia del Colle, Cassano, Δάσος Mercadante
Alberobello, "Πρωτεύουσα των τρούλων,« βρίσκεται σε ύψος 416 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στο κέντρο της Murgia της Νοτιοανατολικής Μπάρι. Η ιστορία αυτής της εκπληκτικής πόλης, που χρονολογείται από τα μέσα του XXVI αιώνα, όταν σαν μικρό φέουδο, πέρασε υπό την κυριαρχία των Κόντηδων Acquaviva οι οποίοι κάλεσαν από τα κοντινά φέουδα αγρότες με σκοπό να καταστίσουν γόνιμη την "Selva", που αναφέρεται ως "Syla Auto nemus Arboris belli" και στη συνέχεια "Alberobello." Οι Κόντηδες ενήργησαν κατά της απαγορευτικής διαταγής του βασιλέως της Ισπάνίας, η οποία είχε κατοχυρωθεί στην "Πραγματεία της Baronibus", και προέβλεπε την πληρωμή των σχετικών φόρων από τα οργανωμένα αστικά κέντρα. Οι φεουδάρχες επέτρεψαν στους χωρικούς να οικοδομήσουν τις κατοικίες τους με την τεχνική της ξεροληθιάς, χωρίς κονίαμα, χρησιμοποιώντας τις τοπικές λίθινες πλάκες "chiancole» και τους βράχους. Με την τεχνική αυτή, τα μικρά σπίτια θα μπορούσαν να κατεδαφιστούν εύκολα στην περίπτωση της βασιλικής επιθεώρησης, και μετά το πέρας του κινδύνου γιά τον Κόντε (ο οποίος θα έπρεπε να πληρώσει τον φόρο), να ξαναχτιστούν. Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, μέχρι που οι κάτοικοι του Αλμπερομπέλλο, κουρασμένοι από την κυριαρχία του φεουδαρχικού κράτους, την άνοιξη του 1797, ληφθήσεις της πληροφορίας για την άφιξη στον Τάραντα του βασιλιά Φερδινάνδου IV του Μπορμπόνου, έστειλαν το αίτημα στον βασιλιά να τους απελευθέρωσει από την κυριαρχία του κόντε Acquaviva. Ο βασιλιάς, μετά από μερικές ημέρες, μετέδωσε το διάταγμα του, την 27ην Μαΐου 1797, με το οποίο απελευθέρωνε την μικρή κοινότητα. Οι τρούλοι του Alberobello από το 1996 έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO για την «εξαιρετική οικουμενική τους αξία» σαν μαρτυρία ενός μοναδικού πολιτισμού που κληρονόμησε από τους προϊστορικούς χρόνους και επέζησε ανέπαφη μέχρι σήμερα.
Στα περίχωρα μπορείτε να επισκεφθείτε: Σπήλαια Castellana, Putignano, Locorotondo, Monopoli, Polignano, Μπάρι, Conversano, Noci, Gioia del Colle, Cassano, Δάσος Mercadante
Που βρίσκεται η Αλμπερομπέλλο;
|
Εντυπώσεις: ο επισκέπτης μόλις ξεπεράσει την ευχάριστη έκπληξη της πανοραμικής θέας των παραμυθένιων σκεπών της Αλμπερομπέλλο, που θυμίζουν έντονα τα σκουφάκια των Στρούμφ, και πάρει το πρώτο ανηφορικό δρομάκι που οδηγεί προς στο κέντρο του χωριού, έχει την εντύπωση ότι κάνει βουτιά στον κόσμο των παραμυθιών και περιμένει από στιγμή σε στιγμή να δει τα Στρουμφάκια (ή κάποια άλλα πνεύματα του δάσους) να βγαίνουν τρέχοντας από τις χαμηλές πόρτες κυνηγημένα από τον κακό Γκαργκαμέλα....
Βρισκόμαστε όντως σ΄ένα μοναδικό μέρος, θα το συνειδητοποιήστε όταν το δείτε στην πραγματικότητα! Προς το παρόν αφήστε τις φωτογραφίες μου να σας δώσουν μιά μικρή γεύση και πείτε μου αν έχω άδικο. Εδώ σας δίνεται η δυνατότητα να γευματίσετε και να κοιμηθήτε σε τρούλλο, να παρακολουθείσετε λειτουργία σε εκκλησία ίδιας αρχιτεκτονικής, να κάνετε την βόλτα σας σ΄ ένα περιβάλλον μαγικό!
ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ: Τα πνευματικά δικαιώματα του παρόντος άρθρου και των φωτογραφιών που το συνοδεύουν είναι κατοχυρωμένα από τον ¨Γλάρο της κρήτης¨ - Αντώνη Τζερμιά. Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο μερική η ολική αντιγραφή, αναπαραγωγή, δημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια του δημιουργού του. Η κλοπή πνευματικής περιουσίας στα Ευρωπαϊκά κράτη (και στην Ελλάδα) διώκεται εκ του νόμου.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ: Τα πνευματικά δικαιώματα του παρόντος άρθρου και των φωτογραφιών που το συνοδεύουν είναι κατοχυρωμένα από τον ¨Γλάρο της κρήτης¨ - Αντώνη Τζερμιά. Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο μερική η ολική αντιγραφή, αναπαραγωγή, δημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια του δημιουργού του. Η κλοπή πνευματικής περιουσίας στα Ευρωπαϊκά κράτη (και στην Ελλάδα) διώκεται εκ του νόμου.
Σαρδηνία: Σμαραγδένια Ακτή
Διακοπές στην Σαρδηνία
Είμαστε στα μέσα Σεπτεμβρίου, μήνας των ήσυχων διακοπών, και ξεκινάμε γιά έναν από τους πιό όμορφους προορισμούς της Μεσογείου: την Σμαραγδένια Ακτή της Σαρδηνίας! Πόρτο Ροτόντο και Πόρτο Τσέρβο αποτελούν τα δύο πιό πολύτιμα πετράδια αυτού του τμήματος της σαρδηνικής ΒΑ ακτής.
Η Σαρδηνία είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ιταλίας και γενικότερα της Μεσογείου με έκταση 23,813 τετρ. χλμ και πληθυσμό 1,65 εκατομμύρια. Βρίσκεται στο Τυρρηνικό Πέλαγος στα νότια της Κορσικής από την οποία χωρίζεται με το στενό του Μπονιφάτσιο. Το μέγιστο μήκος της από Βορρά προς Νότο είναι 270 χλμ ενώ από δυτικά προς ανατολικά είναι 145 χλμ. Γύρω από την Σαρδηνία υπάρχουν μικρότερα νησιά, τα πιό σπουδαία από αυτά είναι προς βορράν η Μανταλένα και η Καπρέρα, βορειοδυτικά η Αζινάρα και νοτιοδυτικά τα νησιά Σαν Πιέτρο και Αντίοκο. Η πρωτεύουσα της Σαρδηνίας είναι το Κάλιαρι, το νησί προσαρτήθηκε στο βασίλειο της Ιταλίας το 1861.
Η Σαρδηνία συνδέεται ακτοπλοϊκά:
-από Κάλιαρι, με Παλέρμο, Τράπανι, Νεάπολη, Τυνησία,
-από Αρμπατάξ, με Τσιβιταβέκκια,
-από Γκόλφο Αράντσι, με Τσιβιταβέκκια, Νεάπολη, Τζένοβα, Λιβόρνο,
-από Παλάου, με Τσιβιταβέκκια, Φόρμια,
-από Πόρτο Τόρρες, με Μασσαλία, Τζένοβα, Κορσική.
Στα αεροδρόμιά της (Κάλιαρι, Οριστάνο, Όλβια, Αλγκέρο) προσγειώνονται πτήσεις από τις κυριότερες πόλεις της Ιταλίας αλλά και της Ευρώπης γενικότερα. Το παράδοξο με τους κατοίκους της Σαρδηνίας είναι ότι η σχέση τους με την θάλασσα θυμίζει ελάχιστα αυτή των νησιωτών. Θα έλεγε κανείς ότι η Σαρδηνία ...δεν είναι νησί, αφού ουσιαστικά την θάλασσα οι Σάρδοι την έβλεπαν από παλιά με επιφυλακτικότητα: από εκεί εισέβαλαν πάντα οι εχθροί και αυτό οι Σάρδοι δεν το ξέχασαν ποτέ. Στράφηκαν στο εσωτερικό του νησιού και έμαθαν να ζουν από την γη τηρώντας πιστά την παράδοση που θέλει το τυρί τους να είναι το καλύτερο σε όλη την Ιταλία. Η Σαρδηνία μέχρι σήμερα κρατάει αναλλοίωτη την δική της, ξεχωριστή γλώσσα, ένα μείγμα Λατινικών και Ισπανικών που μιλιέται σε κάθε σπίτι. Με μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα ορισμένα κοινά στοιχεία μεταξύ των δύο Μεγαλονήσσων, Σαρδηνία και Κρήτη. Πρώτα απ’ όλα τα πανέμορφα χειροποίητα μαχαίρια των μαέστρων σάρδων, αληθινά κομψοτεχνήματα, με λαβές από πολύτιμα ξύλα και κέρατο. Ακολουθούν τα θαυμάσια τυριά τους από γάλα πρόβειο και γύδινο, που θυμίζουν αυτά της Κρήτης σε μυρωδιά και γεύση, κάτι που δεν ισχύει με τα τυριά της υπόλοιπης Ιταλίας. Μα αυτό που δεν θα περίμενα ποτέ να συναντήσω εκτός Κρήτης είναι τα νοστιμότητατα καλτσούνια μας: εδώ τα λένε «παρντούλας» ή «καζαντίνας», ανάλογα με την τοποθεσία, και είναι ακριβώς τα ίδια με τα δικά μας!
Το Πόρτο Ροτόντο (στρογγυλό λιμάνι) βρίσκεται στον κόλπο της Κουνιάνα (Cugnana), 18 χλμ ΒΑ της Όλβια. Το πανέμορφο αυτό χωριό είναι δημιούργημα δύο ευγενών αρχιτεκτόνων Λουϊτζίνο και Νικολό Ντάλλε Ρόζε. Αρχικά χτίστηκε ένα ξενοδοχείο, κατόπιν ορισμένα μέλη του ιταλικού jet set, γοητευμένα από το πανέμορφο τοπίο, αποφάσισαν να χτίσουν εδώ τις βίλλες τους, αναδεικνύοντας το Πόρτο Ροτόντο σαν έναν τόπο διακοπών γιά λίγους εκλεκτούς, στον οποίον συχνάζουν οι πιό γνωστές ιταλικές προσωπικότητες.
Το πλοίο από Τσιβιταβέκκια (Civitavecchia) μας αποβιβάζει στο λιμάνι της Όλβια, από εδώ διανύουμε την εθνική οδό 125 με κατεύθυνση την Αρτζακένα (Arzachena) γιά τρία περίπου χλμ, και μετά στρίβουμε δεξιά στην επαρχιακή οδό 73 (strada provinciale 73) προς Πόρτο Ροτόντο - Πόρτο Τσέρβο - Γκόλφο Αράντσι (Porto Rotondo - Porto Cervo - Golfo Aranci). Μετά από δύο περίπου χλμ παίρνουμε την επαρχιακή οδό 99 (strada provinciale 99) με κατεύθυνση το Πόρτο Ροτόντο. Σε όλη την γύρω ζώνη υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας ήδη από την εποχή του χαλκού. Το μαρτυρούν τα ερείπια ενός Νουράγκε που βρίσκεται στο πιό ψηλό σημείο του ακρωτηρίου Πούντα Νουράγκε. Στην Ρωμαϊκή εποχή ανήκουν, αντίθετα, οι δύο κολώνες γρανίτη που βρέθηκαν στην είσοδο του λιμανιού κατά την διάρκεια των εργασιών γιά το χτίσημο του χωριού. Ήταν ένα λιμάνι εύκολης πρόσβασης, προστατευμένο από τον καιρό και κρυμμένο, πολυσύχναστο επί Ρωμαϊκής Εποχής. Πράγματι οι αρχαίοι Ρωμαίοι, με τον γρανίτη των ορυχείων του Πόρτο Ροτόντο, πραγματοποίησαν πολλά μνημεία στην Ιταλία και στο εξωτερικό γενικότερα. Από εδώ αναχωρούσαν πλοία φορτωμένα με λάδι, δημητριακά και πολλά άλλα εμπορεύματα γιά διάφορα λιμάνια.
Το Πόρτο Ροτόντο δεν είναι ένα συνηθισμένο χωριό μα ένα πολύ καλά σχεδιασμένο τουριστικό μέρος, που γεννήθηκε από το τίποτα στην χρυσή εποχή της μεγάλης ανάπτυξης της Σμαραγδένιας Ακτής (Costa Smeralda). Οι οικοδομές του, που ξεφυτρώνουν τριγύρω από το απαραίτητο τουριστικό λιμάνι (μαρίνα), σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να δένουν όσο το δυνατόν καλύτερα με το φυσικό περιβάλλον. Το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο, στέφοντας με επιτυχία την προσπάθεια των αρχιτεκτόνων και αναδυκνείοντας την περιοχή σαν ένα αποκλειστικό προορισμό λίγων εκλεκτών, αν και η εικόνα της αρχιτεκτονικής τελειότητας της κατοικημένης περιοχής μαρτυρεί αμέσως το γεγονός ότι αποτελεί εγκεφαλικό δημιούργημα επιφανών αρχιτεκτόνων.
Το Πόρτο Ροτόντο βρίσκεται πάνω στην ραχοκοκκαλιά των Μόντε Λάντου και Πούντα Βόλπε ανάμεσα σε δύο σπουδαίους κόλπους: τον κόλπο της Κουνιάνα και τον κόλπο της Μαρινέλλα. Γνωστό στο διεθνές jetset σαν ένα διάσημο τουριστικό θέρετρο, το Πόρτο Ροτόντο έχει μία άρτια εξοπλισμένη μαρίνα, μία από τις πιό σπουδαίες της Μεσογείου. Μερικά από τα αξιοθέατα που αξίζει να επισκευτεί κανείς στο Πόρτο Ροτόντο είναι το χαραχτηριστικό αμφιθέατρό του χτισμένο εξ΄ολοκλήρου από γρανίτη, η εκκλησία του Σαν Λορέντζο που φιλοξενεί στο εσωτερικό της τα πανέμορφα έργα λαξευμένα σε ξύλο του γνωστού γλύπτη Μάριο Τσερόλι, η υπέροχη πλατεία Σαν Μάρκο έργο του αρχιτέκτονα Αντρέα Κασιέλλα, το ναυπηγείο, η Κάσμπαχ και οι άλλες πλατείες. Αξιοθέτα όλα αυτά που θυμίζουν λίγο την ¨Γαληνοτάτην¨ Βενετία ίσως γιατίτο Πόρτο Ροτόντο χτίστηκε το 1967 από την βενετσιάνικη οικογένεια των Ντονά Ντέλλε Ρόζε. Περπατώντας προς την Πούντα Νουράγκε (PuntaNuraghe), ύστατο ακρωτήριο που διαχωρίζει τον κόλπο του Πόρτο Ροτόντο από αυτόν της Κουνιάνα, συναντάμαι την πιό δημοφιλή παραλία, την παραλία της Ήρας, στα νώτα της, προσβάσιμες και με τα πόδια, βρίσκονται οι παραλίες της Πούντα Ασφοντέλι στον κόλπο της Κουνιάνα. Στην αντίθετη κατεύθυνση, δυό βήματα από το λιμάνι, βρίσκεται η πασίγνωστη παραλία του Hotel Sporting,προχωρώντας στην κατεύθυνση που οδηγεί στην Πούντα Βόλπε όχι μακριά από την κατοικημένη περιοχή συναντούμαι την μιά απέναντι από την άλλη, χωρισμένες μεταξύ τους μόνο από τον κεντρικό δρόμο, τις παραλίες Σάσσι και Άλγκε, ενώ στην Πούντα Βόλπε βρίσκεται η ομώνυμη παραλία οργανωμένη γιά όλα τα είδη θαλάσσιων σπόρ με μιά φαντασμαγορική θέα προς τα νησιά Σόλφι και Μορτόριο. Η πιό μεγάλη παραλία της περιοχής βρίσκεται στα 4 χλμ από το Πόρτο Ροτόντο και είναι αυτή της Μαρινέλλα, ακριβώς δίπλα από το λιμανάκι της Πούντα Μαράνα. Ο κόλπος της Μαρινέλλα προσφέρει και διάφορες άλλες παραλίες και κολπάκια στις τοποθεσίες Μαράνα, Πέντρα Κονκάντα, Μαρινελλέντα, Μπάϊα Μπχάς μέχρι να φτάσουμε στην υπέροχη παραλία της Κάλα Σαμπίνα, προσβάσιμη και σιδηροδρομικώς με μία εποχιακή στάση.
Υπέροχες παραλίες, θαυμάσιο κλίμα, θεσπέσια τοπική κουζίνα, καθαρό και απόλυτα προσεγμένο περιβάλλον, αρχιτεκτονική υψηλού επιπέδου, όμορφος κόσμος, ευγένεια και μόρφωση στις σχέσεις τόσο με τους επαγγελματίες αλλά και με τους επισκέπτες του τόπου θα σας κατακτήσουν και θα σας χαρίσουν αξέχαστες στιγμές: η Σαρδηνία είναι ο απόλυτος προορισμός διακοπών όσων δεν αγαπούν τους συμβιβασμούς!
ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ: Τα πνευματικά δικαιώματα του παρόντος άρθρου και των φωτογραφιών που το συνοδεύουν είναι κατοχυρωμένα από τον ¨Γλάρο της κρήτης¨ - Αντώνη Τζερμιά. Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο μερική η ολική αντιγραφή, αναπαραγωγή, δημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια του δημιουργού του. Η κλοπή πνευματικής περιουσίας στα Ευρωπαϊκά κράτη (και στην Ελλάδα) διώκεται εκ του νόμου.
Είμαστε στα μέσα Σεπτεμβρίου, μήνας των ήσυχων διακοπών, και ξεκινάμε γιά έναν από τους πιό όμορφους προορισμούς της Μεσογείου: την Σμαραγδένια Ακτή της Σαρδηνίας! Πόρτο Ροτόντο και Πόρτο Τσέρβο αποτελούν τα δύο πιό πολύτιμα πετράδια αυτού του τμήματος της σαρδηνικής ΒΑ ακτής.
Η Σαρδηνία είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ιταλίας και γενικότερα της Μεσογείου με έκταση 23,813 τετρ. χλμ και πληθυσμό 1,65 εκατομμύρια. Βρίσκεται στο Τυρρηνικό Πέλαγος στα νότια της Κορσικής από την οποία χωρίζεται με το στενό του Μπονιφάτσιο. Το μέγιστο μήκος της από Βορρά προς Νότο είναι 270 χλμ ενώ από δυτικά προς ανατολικά είναι 145 χλμ. Γύρω από την Σαρδηνία υπάρχουν μικρότερα νησιά, τα πιό σπουδαία από αυτά είναι προς βορράν η Μανταλένα και η Καπρέρα, βορειοδυτικά η Αζινάρα και νοτιοδυτικά τα νησιά Σαν Πιέτρο και Αντίοκο. Η πρωτεύουσα της Σαρδηνίας είναι το Κάλιαρι, το νησί προσαρτήθηκε στο βασίλειο της Ιταλίας το 1861.
Η Σαρδηνία συνδέεται ακτοπλοϊκά:
-από Κάλιαρι, με Παλέρμο, Τράπανι, Νεάπολη, Τυνησία,
-από Αρμπατάξ, με Τσιβιταβέκκια,
-από Γκόλφο Αράντσι, με Τσιβιταβέκκια, Νεάπολη, Τζένοβα, Λιβόρνο,
-από Παλάου, με Τσιβιταβέκκια, Φόρμια,
-από Πόρτο Τόρρες, με Μασσαλία, Τζένοβα, Κορσική.
Στα αεροδρόμιά της (Κάλιαρι, Οριστάνο, Όλβια, Αλγκέρο) προσγειώνονται πτήσεις από τις κυριότερες πόλεις της Ιταλίας αλλά και της Ευρώπης γενικότερα. Το παράδοξο με τους κατοίκους της Σαρδηνίας είναι ότι η σχέση τους με την θάλασσα θυμίζει ελάχιστα αυτή των νησιωτών. Θα έλεγε κανείς ότι η Σαρδηνία ...δεν είναι νησί, αφού ουσιαστικά την θάλασσα οι Σάρδοι την έβλεπαν από παλιά με επιφυλακτικότητα: από εκεί εισέβαλαν πάντα οι εχθροί και αυτό οι Σάρδοι δεν το ξέχασαν ποτέ. Στράφηκαν στο εσωτερικό του νησιού και έμαθαν να ζουν από την γη τηρώντας πιστά την παράδοση που θέλει το τυρί τους να είναι το καλύτερο σε όλη την Ιταλία. Η Σαρδηνία μέχρι σήμερα κρατάει αναλλοίωτη την δική της, ξεχωριστή γλώσσα, ένα μείγμα Λατινικών και Ισπανικών που μιλιέται σε κάθε σπίτι. Με μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα ορισμένα κοινά στοιχεία μεταξύ των δύο Μεγαλονήσσων, Σαρδηνία και Κρήτη. Πρώτα απ’ όλα τα πανέμορφα χειροποίητα μαχαίρια των μαέστρων σάρδων, αληθινά κομψοτεχνήματα, με λαβές από πολύτιμα ξύλα και κέρατο. Ακολουθούν τα θαυμάσια τυριά τους από γάλα πρόβειο και γύδινο, που θυμίζουν αυτά της Κρήτης σε μυρωδιά και γεύση, κάτι που δεν ισχύει με τα τυριά της υπόλοιπης Ιταλίας. Μα αυτό που δεν θα περίμενα ποτέ να συναντήσω εκτός Κρήτης είναι τα νοστιμότητατα καλτσούνια μας: εδώ τα λένε «παρντούλας» ή «καζαντίνας», ανάλογα με την τοποθεσία, και είναι ακριβώς τα ίδια με τα δικά μας!
Το Πόρτο Ροτόντο (στρογγυλό λιμάνι) βρίσκεται στον κόλπο της Κουνιάνα (Cugnana), 18 χλμ ΒΑ της Όλβια. Το πανέμορφο αυτό χωριό είναι δημιούργημα δύο ευγενών αρχιτεκτόνων Λουϊτζίνο και Νικολό Ντάλλε Ρόζε. Αρχικά χτίστηκε ένα ξενοδοχείο, κατόπιν ορισμένα μέλη του ιταλικού jet set, γοητευμένα από το πανέμορφο τοπίο, αποφάσισαν να χτίσουν εδώ τις βίλλες τους, αναδεικνύοντας το Πόρτο Ροτόντο σαν έναν τόπο διακοπών γιά λίγους εκλεκτούς, στον οποίον συχνάζουν οι πιό γνωστές ιταλικές προσωπικότητες.
Το πλοίο από Τσιβιταβέκκια (Civitavecchia) μας αποβιβάζει στο λιμάνι της Όλβια, από εδώ διανύουμε την εθνική οδό 125 με κατεύθυνση την Αρτζακένα (Arzachena) γιά τρία περίπου χλμ, και μετά στρίβουμε δεξιά στην επαρχιακή οδό 73 (strada provinciale 73) προς Πόρτο Ροτόντο - Πόρτο Τσέρβο - Γκόλφο Αράντσι (Porto Rotondo - Porto Cervo - Golfo Aranci). Μετά από δύο περίπου χλμ παίρνουμε την επαρχιακή οδό 99 (strada provinciale 99) με κατεύθυνση το Πόρτο Ροτόντο. Σε όλη την γύρω ζώνη υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας ήδη από την εποχή του χαλκού. Το μαρτυρούν τα ερείπια ενός Νουράγκε που βρίσκεται στο πιό ψηλό σημείο του ακρωτηρίου Πούντα Νουράγκε. Στην Ρωμαϊκή εποχή ανήκουν, αντίθετα, οι δύο κολώνες γρανίτη που βρέθηκαν στην είσοδο του λιμανιού κατά την διάρκεια των εργασιών γιά το χτίσημο του χωριού. Ήταν ένα λιμάνι εύκολης πρόσβασης, προστατευμένο από τον καιρό και κρυμμένο, πολυσύχναστο επί Ρωμαϊκής Εποχής. Πράγματι οι αρχαίοι Ρωμαίοι, με τον γρανίτη των ορυχείων του Πόρτο Ροτόντο, πραγματοποίησαν πολλά μνημεία στην Ιταλία και στο εξωτερικό γενικότερα. Από εδώ αναχωρούσαν πλοία φορτωμένα με λάδι, δημητριακά και πολλά άλλα εμπορεύματα γιά διάφορα λιμάνια.
Το Πόρτο Ροτόντο δεν είναι ένα συνηθισμένο χωριό μα ένα πολύ καλά σχεδιασμένο τουριστικό μέρος, που γεννήθηκε από το τίποτα στην χρυσή εποχή της μεγάλης ανάπτυξης της Σμαραγδένιας Ακτής (Costa Smeralda). Οι οικοδομές του, που ξεφυτρώνουν τριγύρω από το απαραίτητο τουριστικό λιμάνι (μαρίνα), σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να δένουν όσο το δυνατόν καλύτερα με το φυσικό περιβάλλον. Το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο, στέφοντας με επιτυχία την προσπάθεια των αρχιτεκτόνων και αναδυκνείοντας την περιοχή σαν ένα αποκλειστικό προορισμό λίγων εκλεκτών, αν και η εικόνα της αρχιτεκτονικής τελειότητας της κατοικημένης περιοχής μαρτυρεί αμέσως το γεγονός ότι αποτελεί εγκεφαλικό δημιούργημα επιφανών αρχιτεκτόνων.
Το Πόρτο Ροτόντο βρίσκεται πάνω στην ραχοκοκκαλιά των Μόντε Λάντου και Πούντα Βόλπε ανάμεσα σε δύο σπουδαίους κόλπους: τον κόλπο της Κουνιάνα και τον κόλπο της Μαρινέλλα. Γνωστό στο διεθνές jetset σαν ένα διάσημο τουριστικό θέρετρο, το Πόρτο Ροτόντο έχει μία άρτια εξοπλισμένη μαρίνα, μία από τις πιό σπουδαίες της Μεσογείου. Μερικά από τα αξιοθέατα που αξίζει να επισκευτεί κανείς στο Πόρτο Ροτόντο είναι το χαραχτηριστικό αμφιθέατρό του χτισμένο εξ΄ολοκλήρου από γρανίτη, η εκκλησία του Σαν Λορέντζο που φιλοξενεί στο εσωτερικό της τα πανέμορφα έργα λαξευμένα σε ξύλο του γνωστού γλύπτη Μάριο Τσερόλι, η υπέροχη πλατεία Σαν Μάρκο έργο του αρχιτέκτονα Αντρέα Κασιέλλα, το ναυπηγείο, η Κάσμπαχ και οι άλλες πλατείες. Αξιοθέτα όλα αυτά που θυμίζουν λίγο την ¨Γαληνοτάτην¨ Βενετία ίσως γιατίτο Πόρτο Ροτόντο χτίστηκε το 1967 από την βενετσιάνικη οικογένεια των Ντονά Ντέλλε Ρόζε. Περπατώντας προς την Πούντα Νουράγκε (PuntaNuraghe), ύστατο ακρωτήριο που διαχωρίζει τον κόλπο του Πόρτο Ροτόντο από αυτόν της Κουνιάνα, συναντάμαι την πιό δημοφιλή παραλία, την παραλία της Ήρας, στα νώτα της, προσβάσιμες και με τα πόδια, βρίσκονται οι παραλίες της Πούντα Ασφοντέλι στον κόλπο της Κουνιάνα. Στην αντίθετη κατεύθυνση, δυό βήματα από το λιμάνι, βρίσκεται η πασίγνωστη παραλία του Hotel Sporting,προχωρώντας στην κατεύθυνση που οδηγεί στην Πούντα Βόλπε όχι μακριά από την κατοικημένη περιοχή συναντούμαι την μιά απέναντι από την άλλη, χωρισμένες μεταξύ τους μόνο από τον κεντρικό δρόμο, τις παραλίες Σάσσι και Άλγκε, ενώ στην Πούντα Βόλπε βρίσκεται η ομώνυμη παραλία οργανωμένη γιά όλα τα είδη θαλάσσιων σπόρ με μιά φαντασμαγορική θέα προς τα νησιά Σόλφι και Μορτόριο. Η πιό μεγάλη παραλία της περιοχής βρίσκεται στα 4 χλμ από το Πόρτο Ροτόντο και είναι αυτή της Μαρινέλλα, ακριβώς δίπλα από το λιμανάκι της Πούντα Μαράνα. Ο κόλπος της Μαρινέλλα προσφέρει και διάφορες άλλες παραλίες και κολπάκια στις τοποθεσίες Μαράνα, Πέντρα Κονκάντα, Μαρινελλέντα, Μπάϊα Μπχάς μέχρι να φτάσουμε στην υπέροχη παραλία της Κάλα Σαμπίνα, προσβάσιμη και σιδηροδρομικώς με μία εποχιακή στάση.
Υπέροχες παραλίες, θαυμάσιο κλίμα, θεσπέσια τοπική κουζίνα, καθαρό και απόλυτα προσεγμένο περιβάλλον, αρχιτεκτονική υψηλού επιπέδου, όμορφος κόσμος, ευγένεια και μόρφωση στις σχέσεις τόσο με τους επαγγελματίες αλλά και με τους επισκέπτες του τόπου θα σας κατακτήσουν και θα σας χαρίσουν αξέχαστες στιγμές: η Σαρδηνία είναι ο απόλυτος προορισμός διακοπών όσων δεν αγαπούν τους συμβιβασμούς!
ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ: Τα πνευματικά δικαιώματα του παρόντος άρθρου και των φωτογραφιών που το συνοδεύουν είναι κατοχυρωμένα από τον ¨Γλάρο της κρήτης¨ - Αντώνη Τζερμιά. Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο μερική η ολική αντιγραφή, αναπαραγωγή, δημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια του δημιουργού του. Η κλοπή πνευματικής περιουσίας στα Ευρωπαϊκά κράτη (και στην Ελλάδα) διώκεται εκ του νόμου.
Χάρτης περιοχής: που βρίσκεται και πως θα πάμε στην Σμαραγδένια Ακτή;
ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ: Τα πνευματικά δικαιώματα του παρόντος άρθρου και των φωτογραφιών που το συνοδεύουν είναι κατοχυρωμένα από τον ¨Γλάρο της κρήτης¨ - Αντώνη Τζερμιά. Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο μερική η ολική αντιγραφή, αναπαραγωγή, δημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια του δημιουργού του. Η κλοπή πνευματικής περιουσίας στα Ευρωπαϊκά κράτη (και στην Ελλάδα) διώκεται εκ του νόμου.